Spowiadasz się? Za to nie dostaniesz rozgrzeszenia – pełna lista

Rozgrzeszenie to ostatni etap sakramentu pokuty. I o ile większość wierzących przyjmuje rozgrzeszenie jako oczywistą część spowiedzi, o tyle są przypadki, w których można go nie uzyskać. Oto lista grzechów, za które nie dostaniesz rozgrzeszenia.

Choć wydawałoby się, że osoby wierzące znają grzechy i ich ciężar, to okazuje się, że grzech grzechowi nierówny. I tak pośród wszystkich grzechów i występków są też te, za które można nie uzyskać rozgrzeszenia nawet w razie wyrażenia szczerego żalu. Czasami trzeba zrobić coś więcej, ale czasami sytuacja wydaje się być nie do naprawy. Oto lista grzechów, za które nie uzyskacie rozgrzeszenia.

1) Życie w konkubinacie. Osoby żyjące w konkubinacie nie mogą uzyskać rozgrzeszenia, gdyż w tym wypadku nie ma większych szans na poprawę. Jeśli wierny po spowiedzi powróci do życia w konkubinacie, jednocześnie powróci do grzechu.

2) Życie w nowym związku, bez unieważnienia małżeństwa. Nowy związek po otrzymaniu rozwodu cywilnego, z punktu widzenia Kościoła wciąż jest grzechem.

3) Zabójstwo własnego dziecka.

4) Aborcja. Kościół uważa aborcję za zabójstwo własnego dziecka, więc i w tym wypadku nie ma rozgrzeszenia. 5) Apostazja. Grzech porzucenia wiary może zdjąć jedynie biskup.

6) Pobicie lub zabójstwo biskupa. Także ten grzech może zdjąć biskup.

7) Pobicie lub zabicie papieża. Tu do rozgrzeszenia uprawniony jest ktoś ze Stolicy Apostolskiej.

8) Znieważenie Najświętszego Sakramentu – świętokradztwo. To grzech śmiertelny, który zdjąć może tylko Watykan.

9) Zdradzenie przez księdza tajemnicy spowiedzi. I znowu grzech, który może usunąć tylko ktoś ze Stolicy Apostolskiej.

10) Usiłowanie odprawiania mszy lub udzielenia rozgrzeszenia przez osobę, która nie ma święceń kapłańskich. Ten grzech może usunąć biskup.

11) Próby zawarcia małżeństwa przez księdza lub osobę zakonną.

12) Grzechy przeciwko Duchowi Świętemu.

13) Przyjęcie przez księdza sakry biskupiej bez zgody papieża.

Z kolei spowiedź jest nieważna, gdy nie ma żalu za grzechy ani postanowienia poprawy. W wypadku celowego zatajenia grzechu, a następnie przystąpienia do Komunii, wierny popełnia świętokradztwo.