Zmarł Zbigniew Gąsowski – jeden z najwybitniejszych polskich hydrologów i architektów współczesnej gospodarki wodnej. O jego śmierci poinformował Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej (IMGW). Uczony zmarł 28 września 2025 roku w Orleanie. Miał 91 lat.
Od Wisły do Loary – życie między dwiema rzekami
Zbigniew Gąsowski urodził się 17 maja 1934 roku w Warszawie. Był absolwentem Wydziału Budownictwa Wodnego Politechniki Warszawskiej, po czym wyjechał do Francji, gdzie przez dziesięciolecia współtworzył system zarządzania zasobami wodnymi.
W tamtejszym Ministerstwie Ochrony Przyrody i Środowiska pełnił funkcję kierownika Centralnej Służby Hydrologicznej dla dorzecza Loary i Bretanii oraz współpracował z Regionalną Dyrekcją Ochrony Środowiska regionu Centre.
- Zobacz również: Auto wjechało w grupę nastolatków w polskiej miejscowości. Są ofiary i ciężko ranni. Trwa obława
Był jednym z pomysłodawców programu „Plan Loire Grandeur Nature” – innowacyjnej strategii zarządzania dorzeczem Loary, łączącej kwestie bezpieczeństwa, ekologii i gospodarki. Ten francuski model stał się później inspiracją dla reformy gospodarki wodnej w Polsce.
„Łączył techniczną precyzję z poetyckim podejściem do natury. Dla niego każda rzeka miała duszę” – wspominają jego współpracownicy z IMGW.
Zbigniew Gąsowski – francuskie doświadczenia, polska reforma
Po 1990 roku Gąsowski wrócił do kraju, by pomóc w modernizacji systemu zarządzania wodami. Wspólnie z francuskim ministrem Brice’em Lalonde’em i polskim ministrem Bronisławem Kamińskim był współautorem „Programu działania dla organizacji gospodarki zasobami wodnymi w Polsce”.
Dzięki temu dokumentowi w 1991 roku powstało siedem regionalnych zarządów gospodarki wodnej, a Polska rozpoczęła systemową reformę w tej dziedzinie.
To właśnie z jego inicjatywy wdrożono nowoczesne systemy monitoringu hydrologicznego, w tym VISTEL – sieć, która odegrała kluczową rolę podczas powodzi tysiąclecia w 1997 roku. System ten został później rozwinięty w ramach programu SMOK (System Monitoringu i Osłony Kraju).
Gąsowski nie ograniczał się do administracji. Po dramatycznej powodzi prowadził liczne działania edukacyjne i doradcze, promując ideę zintegrowanego zarządzania wodami zgodnego z europejskimi standardami.
Humanista, społecznik i orędownik rzek
Choć był inżynierem, jego działalność zawsze miała wymiar humanistyczny. W czasie stanu wojennego współorganizował pomoc humanitarną dla Polski. Był współzałożycielem stowarzyszenia Loire-Vistule, które wysłało do kraju 172 konwoje z darami. Do końca życia pełnił funkcję Honorowego Prezydenta tej organizacji.
W 1995 roku wyruszył w symboliczną podróż łodzią „Loire Vistule” z Krakowa do Francji, łącząc w ten sposób dwie rzeki swojego życia – Wisłę i Loarę.
Promował tradycyjną żeglugę, edukację wodną i kulturę rzek, wierząc, że są one nie tylko żywiołem natury, ale też częścią tożsamości narodowej i europejskiej.
„Mówił, że rzeki uczą nas pokory, cierpliwości i współpracy. Że nie da się ich ujarzmić – można tylko z nimi współżyć” – wspomina jego uczeń z Politechniki Warszawskiej.
Odznaczenia i dziedzictwo
Za swoją działalność Zbigniew Gąsowski został uhonorowany licznymi nagrodami i orderami.
Otrzymał m.in.:
-
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
-
Medal „Dziękujemy za wolność”,
-
Złotą odznakę „Za Zasługi dla Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej”,
-
Order Rzeki Wisły,
a także francuską Legię Honorową.
Jego nazwisko na zawsze pozostanie symbolem połączenia nauki, ekologii i pasji. Dla wielu był człowiekiem, który potrafił rozmawiać z wodą.
Loading Facebook post...
Posted on Facebook
